Het is maar goed dat we gisteren al naar het strand zijn geweest, want vandaag is het weer een stuk minder. We willen vandaag naar Busch Gardens en daarvoor hebben we juist liever niet al te warm weer.
Wanneer we van huis vertrekken is het nog droog, maar onderweg zien we de lucht in de verte pikzwart worden en daarna begint het te regenen. In de zomer zijn buien als dit normaal in Florida, maar nu in de winter is het de eerste keer dat we het zien regenen.
Gelukkig knapt het even snel weer op. De zon zien we niet verschijnen, maar het wordt wel weer snel droog.
Vlakbij Busch Gardens zien we een paar gruwelijk lelijke vogels langs de weg die een prooi aan het opeten zijn. Zo te zien zijn het gieren. Brrr…
Wanneer we onder de poort van Busch Gardens rijden zien we al dat het heel erg rustig is. Daar zijn we blij mee want dat betekent dat we nergens lang voor in de rij zullen hoeven staan.
We hebben allemaal helemaal zin in deze dag.
Ook Lou is in een opperbest humeur. Vanmorgen heeft hij lang voor zijn kledingkast gestaan en na lang twijfelen heeft hij voor een politiepak gekozen. Hij voelt zich nu helemaal het mannetje.
Natuurlijk gingen we met hem even bij de apen kijken. Toen ik het echter over zijn ‘soortgenoten’ had, schoot hij uit zijn slof. Hij is een stuk beschaafder, beweert hij. Die apen, daar achter het glas, zijn primitieve wezen die maar weinig met hem van doen hebben. Nou ja, goed hoor, Lou, het zal wel ;-)
Het hele dierentuingedeelte in Busch Gardens is geweldig. Er is echt heel veel werk van het park gemaakt en het is echt een feest om hier rond te lopen.
We nemen het kabelbaantje (*klik*) en daar vandaan hebben we een goed uitzicht op het park.
Na het kabelbaantje komen we uit bij de tijgers.
En na de tijgers komen we ongemerkt in het pretparkgedeelte terecht. Het is zo rustig in het park dat er overal nauwelijks een wachtrij is, dus we kunnen een aantal achtbanen achter elkaar pakken. Of eigenlijk gaan we zo’n beetje in een wisselende samenstelling.
Michael en de kinderen gaan in de Kumba (*klik*).
Ik ga met hen mee in de Sheikra (*klik*). Deze achtbaan staat bekend als een nogal heftige achtbaan. Toen we in de rij stonden keek ik nog eens om me heen en ik zag alleen jongeren staan. Ons gezinnetje was echt een uitzondering. En toen ging ik toch wel even twijfelen of ik wel goed zat. Gelukkig viel de achtbaan nog best mee. Ik vind eigenlijk alles best zolang je goed ingesnoerd zit en niet over een heel smal baantje hoeft.
Dat was de reden dat ik Gwazi (*klik*), de houten achtbaan links liet liggen. Ik verbeeld me altijd dat zo’n achtbaan aangevreten is door houtmijt en in elkaar stort. Michael wist zijn moeder er onder valse voorwendselen wel in te lokken. “Nee, ma, echt niet eng. Daar kunt u gerust in.” Toen Ans er weer uit kwam had ze lichtelijke moordneigingen, dat kan ik je wel vertellen. Natuurlijk waren de kinderen er ook in geweest. Zij gaven zoals gewoonlijk geen krimp.
Er viel verder nog zoveel in het park te genieten. Ik geloof dat Busch Gardens nu mijn favoriete park in Orlando is ;-)
Helaas sloot het park om zes uur alweer. Van mij had de dag beslist nog wel wat langer mogen duren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten